Hello, This is the first time I try to write anything on internet (except Scribophile) and I truly wish to gather people in this blog to discuss all kinds of thoughts we have. Every page will be in English and the ones who aren't, they will still be translated in English, too. I hope my writings will be up to you guys' standards. This was creating by me for the solely purpose of having fun and polishing my writing skill. I hope you will like this blog and help me make this better as time passes. Thank you!
Momentet e mërzitshme dhe acaruese në rrugët e jetës tonë do të marrin fund vetëm në ditën e fundit të jetës. Po ashtu edhe të trishtat. Sigurisht, gëzimet nuk bëjnë përjashtim. Por, të gjitha do të kalojnë me buzëqeshje, sepse nuk je vetëm. Jo, nuk je vetëm, e dashura ime. Je bija e një nëne, je bija e një babai, je motra e një vëllai, je kushërirë, mbesë. Je shoqja e zemrës time. Je motra ime e preferuar (jo për gjë, po , s’është se kam motër tjetër :P ). Njerëzit, që njohin vlerën tënde, do të jenë gjithnjë me ty. Të tjerët thjesht nuk kishin e nuk do të kenë vlerën e nevojshme, për të qënë pjesë e jetës tënde. Nuk mund e nuk duhet të mbash mend të gjithë kalimtarët e rrugës tënde. Mjafton të hedhësh sytë përreth e do të shohësh, se ke njerëz prapa, për të të mbështetur; ke njerëz para, për të të mbrojtur; ke njerëz në krahun e majtë, për të të ofruar një shpatull, për të qarë; ke njerëz në krahun e djathtë, për të të ndihmuar të ngrihesh, kur rrëzohesh. Ama, mua nuk mund